فیستول طبیعی

استفاده از فیستول شریانی وریدی(AVF) برای دیالیز
ایجاد فیستول شریانی وریدی در افراد دیالیزی، امری مهم برای نجات جان آن ها تلقی می شود، چرا که دیالیز تنها راه درمان این بیماران است. دیالیز یک روش درمانی برای بیمارانی است که نارسایی کلیه دارند که در آن از دستگاه دیالیز، برای فیلترینگ کردن خون بیمار استفاده می شود. دسترسی به رگ های خونی از طریق جراحی امکان پذیر است که به این ترتیب خون از طریق رگ ها خارج شده و وارد دستگاه دیالیز شده و پس از تصویه خون توسط دستگاه دیالیز خون مجددا به رگ ها وارد می شود. دسترسی به رگ های خونی از دو طریق انجام می شود که یکی از رایج ترین این روش ها تعبیه فیستول شریانی وریدی از طریق عمل جراحی است

فیستول شریانی وریدی چیست؟
فیستول شریانی وریدی AVF عبارتست از یک اتصال که بین شریا ن(سرخرگ) و ورید (سیاهرگ) توسط جراح عروق ایجاد می شود . یک فیستول شریانی وریدی AVF، باعث ایجاد یک فشار مضاعف شده و خون با فشار در رگ های وریدی به جریان می افتد و این باعث می شود آن سیاهرگ بزرگ شود. وجود یک ورید بزرگ و قوی برای انجام دیالیز بسیار مناسب است.

روش ارجح برای انجام دیالیز استفاده از فیستول شریانی وریدی با استفاده از ورید (سیاهرگ) بیمار و در اندام فوقانی میباشد. قبل از تعبیه فیستول شریانی وریدی جراح باید تست رگ های خونی شامل شریان و ورید را انجام دهد. تست رگ های خونی از طریق سونوگرافی داپلر انجام می شود تا رگ های خونی که قرار است فیستول شریانی وریدی در آن تعبیه شود، ارزیابی شود.